9. 45 yaşlarında iriyarı bir erkek ile 20 yaşlarında uzun boylu bir genç kadın. Yeni tanıştıkları konuşmalardan anlaşılıyor. İriyarı: Demek otelde çalışıyorsunuz, Zeynep hanım? Herhalde yeni başladınız, çünkü ben beş yıldır bu lojmanlara çok yakın oturuyorum ve hemen herkesi tanıyorum. Kadın: Haftaya üç ay oluyor, Coşkun bey. Şehir merkezinden gelip gitmek zor geldiği için lojmana başvurdum ve yeni taşındım. İriyarı: Peki, işinizden memnun musunuz? Kadın: resepsiyonda çalışıyorum. yorucu ama ne yapalım? ilerleme imkânı olan bir poziyon. İriyarı: Maaşınız ne kadar? Kadın: asgari ücretin üzerinde ama 1000 lirayı bulmuyor. Çalışan gençlerin hemen hepsi de aynı durumda... İriyarı: Kalacak yere kira parası vermiyorsunuz; ulaşım da sanırım ücretsiz, servis ile gidip geldiğinizden. Bu durumda para biriktirebiliyor musunuz? Kadın: Ne gezer? Bizim işte her gün iyi giyinmeniz gerekiyor. Aldığım maaş yetersiz geldiği gibi, şimdiden 2000 lira kredi borcum var bankaya. İriyarı: Eh, gördüğüm kadarıyla bir içim su kadar alımlısınız, erkek arkadaşınız mutlaka vardır? Kadın: İltifatınıza teşekkür ederim ancak yok, haftada bir teklif eden oluyor ama ben kabul etmiyorum. İriyarı: Ben de nişanlımın vefatından bu yana onbeş yıldır yalnız yaşıyorum. Sizi çok iyi anlıyorum, önceliğiniz işinize yoğunlaşmak.... Otobostan inilip başkasına binileceğinden gerisini duyamadık!
